Στην Κίνα, το αχλάδι ήταν ένα διαδεδομένο φρούτο ήδη από το 2.500 π.Χ. Το αχλάδι αποτελούσε και ένα σύμβολο.  Για τους αρχαίους Αιγύπτιους, ήταν ιερό φρούτο και μάλιστα συνδεόταν με τη λατρεία της θεάς Ίσιδας.  Στην Κίνα, ακόμα και σήμερα, το αχλάδι είναι σύμβολο μακροζωίας, αγνότητας, σοφίας και δικαιοσύνης.  

Η άγρια αχλαδιά, ξεκίνησε από τη νοτιοανατολική Ευρώπη και εξελίχθηκε σε χιλιάδες ποικιλίες. Έγιναν τόσο γρήγορα δημοφιλή ώστε στη μεσαιωνική Ιταλία καλλιεργούσαν πάνω από 200 ποικιλίες. Μέχρι το 17ο αιώνα οι Γάλλοι είχαν αναπτύξει 300 διαφορετικές ποικιλίες, εμπνευσμένοι από το πάθος του Λουδοβίκου XIV για το συγκεκριμένο φρούτο και γενικότερα καθιερώθηκε ως φρούτο της αριστοκρατίας, σύμβολο αφθονίας και ευμάρειας, γι’ αυτό και απεικονίζεται συχνά σε πορτρέτα της εποχής.  

Στους πίνακες-νεκρές φύσεις του χρυσού αιώνα της ολλανδικής ζωγραφικής, το αχλάδι έχει περίοπτη θέση. Κατά την περίοδο του Αναγέννησης, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι είχε στην κατοχή του το Codex Arundel 67, ένα βιβλίο με μύθους στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και ένας με πρωταγωνιστή  το αχλάδι. Το άρωμα, η γεύση και το σχήμα του δεν άφησαν ασυγκίνητο ούτε τον Σαίξπηρ που το αναφέρει σε διάφορα έργα του. Η πρώτη αχλαδιά φυτεύτηκε στην Αμερική το 1620 μ.Χ., ενώ μέχρι εκείνη την εποχή γινόταν μεγάλη εισαγωγή τους από τη Γαλλία.

Σήμερα υπάρχουν πάνω από 5.000 γνωστές ποικιλίες στον κόσμο. Βέβαια, μέχρι και τον 18ο αιώνα, τα αχλάδια δεν είχαν τον απαλό χυμώδη καρπό τους, που γνωρίζουμε σήμερα. Σε εκείνη την περίοδο αναπτύχθηκαν οι διάφορες ποικιλίες, που του έδωσαν την ξεχωριστή υφή και γεύση του. Σήμερα, οι κύριες χώρες που παράγουν αχλάδια είναι η Κίνα, η Ιταλία και η Αμερική. 

ΠΗΓΗ: https://www.itrofi.gr/